Een afstudeerproject van Kim de bis, gepresenteerd door Maastricht Academy of Media, Design and Technology.
Dit verhaal wordt verteld doormiddel van poëzie & dans.
Premisse:
Door krampachtig vast te houden aan gelukkige herinneringen, krijgt heden geen kans.
"Gelukkig zijn", (in de betekenis van het hoogst mogelijk positieve gevoel) is tijdelijk.
Gevoelens, gedachtes en gebeurtenissen zijn continu in beweging, waar we daarom niet altijd grip op hebben.
We zijn voortdurend in beweging en ontwikkelen steeds weer nieuwe behoeftes.
En dat is maar goed ook, anders zou men niet vooruit komen.
Alhoewel loslaten en vooruitkomen niet altijd even makkelijk is...
