Głównym założeniem ideowym projektu było stworzenie czytelnie zdefiniowanych przestrzeni publicznych w formie dziedzińców, które służą społeczności akademickiej jako miejsca spotkań i odpoczynku. Przyjęta koncepcja budynku to jednorodna, ciągła forma z zaakcentowanym początkiem i końcem. Początek stanowi otwarcie w formie przeszklenia ogólnodostępnych przestrzeni komunikacyjnych z miejscem pracy własnej studentów. Zakończeniem jest wyraźnie odróżniająca się wysokością i elewacją część rektorska. Przestrzenie te zostały połączone ze sobą drogą, symbolizującą historię nauki o językach nowożytnych.