Late onderkenning van en hulp bij dyslexie kan grote gevolgen hebben voor de sociaal-emotionele ontwikkeling van een kind. Faalangst, onzekerheid en een laag zelfbeeld kunnen het gevolg zijn. Vroege signalering van dyslexie en een vroege behandeling beïnvloeden de taalvaardigheid én het welzijn van kinderen positie
In de Westelijke Mijnstreek (Sittard-Geleen, Beek, Schinnen & Stein) is bij invoering van de nieuwe Jeugdwet in 2015 een vernieuwend project gestart om dyslexiezorg preventiever, integraler en beheersbaarder qua kosten te maken: Dyslexie in Transitie. Kern van de aanpak is een nauwe samenwerking tussen school én ouders én zorg én gemeente.
De resultaten laten zien dat er minder doorverwijzingen plaatsvinden naar de (dure) dyslexiezorg en alleen de leerlingen met ernstige dyslexie een (terechte) verwijzing naar de zorg krijgen. De aanpak helpt tevens om de hardnekkigheid van de problemen met meer zekerheid vast te stellen, waardoor een kind meer gericht te helpen is. Ook komen andere bijkomende belemmeringen, zoals ADHD en begaafdheid, eerder aan het licht.
Risicoleerlingen die anders misschien zouden zijn doorverwezen maar die eigenlijk geen hardnekkige achterstand en dus geen dyslexie hebben, maken door de interventie een groei door in hun lees- en spellingontwikkeling. Zij kunnen vervolgens weer meedoen met de rest van de groep en hoeven geen onnodig en belastend dyslexietraject te volgen. Ten slotte verwerven leerkrachten aanvullende kennis en vaardigheden, waardoor zij beter in staat zijn om vroeg te signaleren en eerder in te grijpen.
Dyslexie in Transitie begon als eenjarige pilot, maar is door de goede resultaten verlengd. Het doel is om op te schalen naar meer scholen, gemeenten en dyslexieaanbieders.
Bekijk wat blended learning betekent binnen het project Dyslexie in transitie.
