Willem Brons debuteerde in 1963 in het Concertgebouw – alle dagbladen roemden zijn spel. In 1966 maakte hij indruk met een geheel aan Bach gewijd programma. Maar ook aan Beethoven is hij ‘mentaal verknocht’, zoals zijn website het kernachtig formuleert. Hij koestert het oeuvre van Schubert en het gebruik van historische instrumenten is daarbij een belangrijke inspiratiebron. Met het Concertgebouworkest voerde hij een groot aantal van Mozarts pianoconcerten uit en hij ontwikkelde zich tot een kenner van de stijl van César Franck. Door middel van lezingen en radiouitzendingen (op de Concertzender heeft hij een eigen programma) brengt Brons het publiek op de hoogte van zijn opvattingen over muziek en over musiceren. Op dezelfde inspirerende manier geeft hij zijn onderwijs: Brons doceerde jarenlang piano, kamermuziek en liedbegeleiding aan het Conservatorium van Amsterdam; aan ditzelfde conservatorium verzorgde hij gedurende twaalf jaar tevens de beroemde Internationale Masterclass Piano.
