Filmmaker Leo de Boer wordt, na een val van zijn fiets (‘ik had niets gedronken!’), door een arts met zijn alcoholgebruik geconfronteerd. ‘Hoeveel drink ik eigenlijk?’, vraagt hij zich af en: ‘wat is dan teveel?’
Samen met een aantal lotgenoten probeert hij een maand lang te stoppen met de drank.
Tijdens hun gezamenlijke sessies onderzoeken ze hoeveel ze eigenlijk drinken en stellen ze zichzelf vragen als ‘waarom drinken we eigenlijk?’ En ‘willen we het antwoord eigenlijk wel weten? Heet dit niet gewoon verslaafd…!?’
Voor Leo, en veel mensen met hem, is alcohol een gezellige huisvriend geworden die we ontzettend missen als hij opeens niet meer langs komt.
En wie een maand probeert te stoppen merkt al snel hoe onontkoombaar drank is. Het is overal om ons heen en als je met vrienden bent, wordt het bijna als asociaal ervaren als je niet gewoon meedoet. Tegelijkertijd is het gezondheidsadvies van de overheid nul glazen.
Is er een tussenweg mogelijk? Is er überhaupt een alternatief voor drank?
ROES neemt ons mee op een reis door alcoholland. Met leuke, herkenbare mensen die van gezelligheid en een drankje houden. Er is altijd wel een reden; een feestje, ter ontspanning. Thuis, bij het eten of op de bank voor de TV, blokje kaas, glaasje wijn. Omdat we het verdiend hebben na een dag hard werken.
Leo en zijn lotgenoten staan voor een grote groep van matige tot stevige drinkers, die - net als zij - misschien toch wel een probleem hebben maar daar liever niet aan denken.
Wordt het geen tijd om onszelf een spiegel voor te houden?
