(Στα ελληνικά πιο κάτω, en français ci-dessous).
The Street is a ‘moving photograph’ of a street in Thessaloniki, in Greece, in which the familiar perspective of the camera lens is replaced by the parallel projection used in technical drawing. The vehicles in the street stay the same size as they recede into the distance, and the far buildings are the same size as those in the foreground, though they are a mile away. In this projection the spectator’s eye is positioned everywhere, down in the street, opposite the balconies of the buildings, high and low, left and right, in an extension of vision that painters have employed since antiquity. vsw.org/afterimage/2013/11/07/video-and-interview-i-richard-whitlocks-the-street/
Το έργο H Οδός είναι μία ‘κινούμενη εικόνα’ ενός οδού της Θεσσαλονίκης, όπου η κλασσική προοπτική του φωτογραφικού φακού έχει αντικατασταθεί με την μη-προοπτικό ‘παράλληλη προβολή’ που χαρακτηρίζει το αρχιτεκτονικό σχέδιο. Αυτό σημαίνει ότι τα μακρινά αντικείμενα στη ταινία δεν φαίνονται πιο μικρά από τα κοντινά. Τα οχήματα δεν σμικραίνονται καθώς απομακρύνονται. Ο θεατής, πανταχού παρών, βλέπει τα πράγματα από το επίπεδο του δρόμου, και ταυτόχρονα από το επίπεδο των μπαλκονιών των πολυκατοικιών, βρίσκεται ψηλά και χαμηλά, δεξιά και αριστερά, σε μια επέκταση της όρασης που αξιοποιήθηκε από ζωγράφους σε παλιότερες εποχές.
“La rue” est un ‘tableau mouvant’ dans lequel la perspective classique de l’appareil photographique est remplacé par la projection orthogonale employée dans le dessin technique. Les objets lointains sont donc de la même taille que les objets prochains et les voitures dans la rue restent la même taille tout en s’éloignant. Le spectateur regarde du niveau de la rue, mais en même temps du niveau des balcons des immeubles, d’en haut et d’en bas, de gauche et de droite, dans une extension de la vision que les peintres ont employée depuis l’antiquité.
